Wspólnie przeciwko represjom – również podczas protestów przeciwko szczytowi G20 w Hamburgu

Udział w akcjach politycznych często oznacza problemy z policją. Dlatego też uczestników/czki w czasie akcji i tuż po niej będzie wspierać grupa antyrepresyjna (ang. legal team, niem. Ermittlungsausschuss lub EA). W razie potrzeby współpracuje ona także z zaprzyjaźnionymi adwokat/k/ami.

Z grupą antyrepresyjną można się skontaktować pod numerem telefonu: +49(0)40 432 78 778

Numer ten NIE jest ŻADNĄ infolinią.

Poniżej niektóre wskazówki dot. tego, jak skutecznie przeciwdziałać represjom, które dotykają protestujących:

W miesiącach poprzedzających G20:

Organy represji przygotowują się do szczytu G20 między innymi poprzez: próby zagadywania, przeszukiwania mieszkań, inwigilację telefoniczną, obserwacje itd. Jednak nie dajcie się zastraszyć, zróbcie porządek w domu i, o ile to możliwe, przechowujcie informacje mogące was obciążyć poza sferą prywatną. Zaszyfrowujcie nośniki danych oraz e-maile i SMSy.

Zastanówcie się i omówcie razem z przyjaciół/ka/mi, towarzysz/k/ami i zaufanymi osobami, jakie sytuacje mogą się wam przydarzyć oraz uzgodnijcie jak zachowacie się wspólnie w danej sytuacji i jakie akcje przeprowadzicie. Porozmawiajcie też o waszych obawach.

Wymieńcie między sobą pełne imiona i nazwiska oraz daty urodzenia. Nauczcie się tych danych na pamięć, aby w razie potrzeby móc szybko poinformować grupę antyrepresyjną.

Na wypadek zatrzymania przez policję na czas ewentualnie dłuższy niż 24 godziny należy się przygotować. Kto powinien zostać o tym poinformowany/a? Jakie umówione wcześniej terminy należy odwołać? Kto jest za co odpowiedzialny/a?

Poinformujcie osoby i/lub struktury organizacyjne w waszym mieście, kiedy wyruszacie i kiedy zamierzacie wrócić.

Podczas dni akcji:

Polecamy spakować ubrania ciemne, jednorodne nie wyróżniające się (bez np. aplikacji itd.), oraz czapkę lub baseballówkę.

Zostawcie w domu wszelkie banki danych, które będą wam niepotrzebne (notes z numerami telefonów i adresami, kalendarz itd.).

Jeżeli nie chcecie zrezygnować z telefonu komórkowego, kupcie sobie jakiś tani model, w którym na czas demonstracji zapiszcie tak mało danych jak tylko jest to możliwe (żadnych zdjęć, e-mailów, SMSów i innych kanałów komunikacji).

Żadnego alkoholu i żadnych narkotyków w trakcie akcji i demonstracji.

Weźcie ze sobą wodę do przemycia oczu i zestaw pierwszej pomocy oraz zapoznajcie się z ich stosowaniem. Spakujcie też ubrania na zmianę.

Jeżeli zażywacie regularnie lekarstwa, spakujcie ich wystarczającą ilość (wartość orientacyjna: okres akcji + trzy dni) i zabierzcie kartę ubezpieczenia zdrowotnego.

W razie aresztowania/zatrzymania:

W razie aresztowania lub zatrzymania jesteście zobowiązani/e do podania waszego imienia i nazwiska, adresu zameldowania oraz daty urodzenia. Zabierzcie ze sobą dowód osobisty, paszport, wizę, kartę pobytu itp.
Wskazówka prawna: Niepodanie danych personalnych jest wykroczeniem, które może prowadzić do wstępnych czynności policyjnych (odciski palców, zdjęcia) i – zależnie od postawionych zarzutów – do zatrzymania w areszcie śledczym.

Odmawiajcie składania zeznań. Obojętnie o co policja pyta, nie mówcie nic – to może zaszkodzić zarówno wam, jak i innym. Odmowa składania zeznań jest wyrazem silnej ofensywnej postawy, przez co prowadzone przez policję przesłuchanie okaże się jałowe. Odmowa składania zeznań jest waszym prawem – nie można was do tego zmusić. Jednak policja będzie próbowała za pomocą różnych sztuczek skłonić was do złożenia zeznań. Dlatego nie wdawajcie się w rozmowy rzekomo nieszkodliwe i nie komentujcie postawionego/ych wam zarzutu/ów – bez względu na to jak bardzo jest/są on/e absurdalny/e. Nie komentujcie postawionego/ych wam zarzutu/ów również w rozmowach ze współaresztowanymi.

Niczego nie podpisujcie. Nie ma ku temu żadnego powodu, a w razie wątpliwości może to wam jedynie zaszkodzić. Rzeczy osobiste odzyskacie również bez konieczności złożenia podpisu.

Dzwońcie na numer telefonu grupy antyrepresyjnej. Macie prawo do dwóch udanych rozmów telefonicznych, więc żądajcie ich usilnie.
Uwaga: Telefon jest na podsłuchu, więc przekażcie jedynie imię i nazwisko, datę urodzenia, miejsce pobytu i stawiane wam zarzuty. NIE mówcie co zrobiliście/łyście lub nie zrobiliście/łyście. Jak jesteście niepewni/e, po prostu pozwólcie zadawać pytania grupie antyrepresyjnej.

Może się zdarzyć, że zostaniecie poddani/e wstępnym czynnościom policyjnym (odciski palców, zdjęcia, zapis cech fizycznych itp.) na posterunku policji. Pobierane dane muszą „pasować“ do zarzutu, co oznacza, że np. w przypadku zarzutu o „naruszenie spokoju publicznego“, pobieranie odcisków palców nie jest dozwolone, gdyż w żaden sposób nie pomaga w „wyjaśnieniu“ stawianego zarzutu. Nie współpracujcie dobrowolnie we wstępnych czynnościach policyjnych – nie przebiegajcie przed kamerą („profil ruchu“) i nie przebierajcie się do zdjęć. W żadnym wypadku nie zgadzajcie się na dobrowolne pobranie próbki DNA. Próbka może zostać pobrana jedynie za waszą zgodą lub nakazem sądu. Dlatego wnoście sprzeciw w przypadku jej pobrania. Sprzeciwu również nie musicie podpisywać.

Najpóźniej z aresztu muszą was wypuścić pod koniec następnego dnia. W areszcie możecie spędzić nawet do 10 dni jedynie na mocy decyzji sądu, który zarządzi areszt prewencyjny „w celu zapobieżenia popełnienia przestępstwa lub kontynuacji wykroczenia o dużym znaczeniu społecznym lub czynu karalnego“, lub egzekwuje zakaz wjazdu i zakaz przebywania na pewnych obszarach.

W celu uzyskania aresztu śledczego policja musi doprowadzić was przed oblicze sędziego/sędziny wydającego/cej nakaz aresztowania. Żądajcie adwokata/ki, wyłącznie z grupy antyrepresyjnej. Jeżeli zostaniecie doprowadzeni/one przed oblicze sędziego/ny wydającego/cej nakaz aresztowania i nie macie adwokata/ki lub macie adwokata/kę z policji, żądajcie adwokata/ki z grupy antyrepresyjnej i nalegajcie ciągle powtarzając np. „To nie jest mój adwokat/moja adwokatka, domagam się adwokata/ki z grupy antyrepresyjnej i chcę tam zadzwonić“. Tutaj też nie składajcie żadnych zeznań – odmowa złożenia zeznań jest waszym prawem.

Grupa antyrepresyjna z adwokat/k/ami zatroszczy się o to, żebyście wyszli/ły jak najszybciej. To was nic nie kosztuje.

Jak znajdziecie się znowu na wolności, dajcie o tym znać grupie antyrepresyjnej.

Aresztowanie/zatrzymanie młodocianych

Młodociani/e, według ustawy, to osoby które już osiągnęły 14. rok życia, ale jeszcze nie osiągnęły pełnoletniości (18. rok życia).

O zatrzymaniu młodocianych muszą zostać poinformowani/e ich rodzice lub osoby uprawnione do sprawowania władzy rodzicielskiej. Jeżeli opiekunowie prawni nie są osiągalni, zostanie poinformowane pogotowie opiekuńcze dla dzieci i młodzieży w Hamburgu. Jeżeli bierzecie udział w akcjach i demonstracjach jako niepełnoletni/e, poproście rodziców, aby przekazali waszym dorosłym przyjaciołom/ółkom pełnomocnictwo do sprawowania nad wami opieki na czas trwania dni akcji. W ten sposób wasi przyjaciele / wasze przyjaciółki będą was mogli/ły odebrać.

Młodociani/e, którym nie są postawione żadne zarzuty lub nie stanowią zagrożenia dla funkcjonowania służb w poważnym stopniu, nie mogą zostać zatrzymani/e. Jeżeli osoby młodociane nie mogą zostać wydane osobie uprawnionej do sprawowania władzy rodzicielskiej lub urzędowi ds. młodzieży, mimo to nie mogą pozostać pod dozorem policyjnym. Młodociani/e nie mogą zostać również ulokowani/e razem z dorosłymi.

Często funkcjonariusze/ki nie trzymają się tych wytycznych, co może leżeć w interesie osoby dotkniętej.

Nie wolno poddawać osoby poniżej 14. roku życia ani wstępnym czynnościom policyjnym ani przesłuchaniu.

Specyfika niemieckiego systemu:

Posiadanie przedmiotów, które chronią ciało przed przemocą policyjną (kaski, ochraniacze itd.) oraz posiadanie broni lub maskowanie się jest zabronione. Bądźcie ostrożni/e i zastanówcie się dobrze, co i w jakiej sytuacji chcecie zastosować.

W przypadku zgromadzeń policja stawia często eskortę (szpaler boczny) próbując zastraszyć uczestników/czek zgromadzenia samą swoją obecnością. Zdarza się, że odziały interwencyjne policji wkraczają w zgromadzenie, aby w ten sposób prowokować jego uczestników/czek. Często używany jest gaz pieprzowy, pałki gumowe i armatki wodne ze substancjami drażniącymi, ale żadnych pocisków gumowych.

Demonstracjom towarzyszom zarówno umundurowani/e policjanci/tki, jak i funkcjonariusze/szki w cywilu. Miejcie to na uwadze, jeśli planujecie własne akcje w obrębie demonstracji. Aresztowania są dokonywane zwłaszcza przez funkcjonariuszy/ki w cywilu nawet w ciągu kilku następnych godzin i dni. Po przeprowadzonych akcjach natychmiast opuszczajcie dane miejsce i jeśli to możliwe, zmieniajcie ubranie.

Sprawdźcie czy wasze ubezpieczenie zdrowotne jest ważne w Niemczech i, jeżeli nie, zadbajcie o ubezpieczenie zagraniczne.

Jeżeli po dniach akcji będziecie represjonowani/e, kierujcie się do lokalnej grupy antyrepresyjnej. Jeżeli taka grupa nie istnieje, możecie się zwrócić do grupy antyrepresyjnej w Hamburgu: https://eahh.noblogs.org/kontakt/